Bad Laer

Van Meppen naar Bad Laer, 120 kilometer

De weersvoorspellingen waren dramatisch. Maar het was vanochtend droog en het bleef ook droog. Dat wil zeggen voor ons. Voor reisgenoot S. die vandaag de achtervolging in ging zetten, was dat anders; hij is behoorlijk verregend begrepen we.

Na een prima ontbijt zaten we om half negen op de fiets. Op weg naar het Wenen van de Habsburgers. Niet ver van Meppen kwamen we in een klein dorpje voor het eerst die Habsburgers tegen. Een plaquette herinnerde aan de in 1866 door Von Bismarck uitgelokte oorlog tussen Pruisen en het Habsburgse Rijk. De inzet was welke van de twee staten de hegemonie had in het Duitstalige gebied. Pruisen won en de gebieden rond de Ems die eerst bij Oostenrijk hoorden, werden nu Pruisisch. En de Pruisische grondwet werd ingevoerd. Die grondwet hield niet van minderheden. Zoals de katholieke minderheid in deze streek. De plaquette herinnert schuldbewust aan deze episode, ongetwijfeld met een schuin oog naar andere momenten in de Duitse geschiedenis waarbij de minderheden er wat minder goed vanaf kwamen.

Links en rechts van de weg zien we veel landbouw, graan en mais voornamelijk. Waar die mais voor gebruikt wordt, ruiken we maar al te goed. Er zijn hier heel veel varkenshouders. Maar het landschap is fraai en de wegen naast de Ems en Dortmund-Ems kanaal zijn prachtig. We passeren bij Lingen de enorme atoomcentrale, intussen al bijna 45 jaar buiten bedrijf. Een sarcofaag in het landschap.

We omzeilen de stijgingen van het Teutoburgerwoud en komen na een vlotte rit aan bij het hotel. Een heel oud hotel. Een oude man komt in de receptie aangesloft om ons de sleutel te geven. Een bord bij de ingang vermeldt nog de prijzen in Reichsmark. De kraan in de douche zit los, het douchegordijn is gescheurd. De bar is gesloten. Vanavond maar elders eten.