Weer naar huis

Marco en Remon van Düther Schleuse maakten een mooi ontbijt voor ons. Dat was het laatste wat ze vandaag deden. Ze doen de deur dicht en stappen in de camper om er even uit te zijn. De burn-out van Marco heeft alles veranderd, vanaf vandaag staat de B[e-38]B te koop. De gezondheid staat nu op eerste plaats. Nu ik dit stukje schrijf, komt het bericht van Sjon binnen. Hij heeft bijna 140 kilometer gefietst en is in Bingen aangekomen. Vijf jaar geleden overnachtten Sjon en ik daar ook. In een sneu hotel dichtbij de spoorlijn door het Rijndal. Elk kwartier een goederentrein, ook ‘s nachts. Ik heb daar beroerd geslapen. Hopelijk heeft Sjon nu een beter hotel.

Toen we gister aankwamen bij Düther Schleuse zag Luuk een tuinslang. En aangezien onze fietsen door een rit over natte onverharde wegen ongehoord vies waren geworden, was er bij Luuk een groot verlangen de fiets schoon te spuiten. Eerder op deze tocht leidde de onmiddellijke invulling van dat verlangen tot een scherpe Duitse reprimande. Maar er zijn lessen geleerd! Een nederige vraag en een welwillend antwoord leidden tot een blinkende Koga. De Santos werd uiteraard ook minutieus gereinigd.

Via Bourtange reden we naar Groningen. Her en der varkensstallen en de bijbehorende smerige stank. Vaak hing er dan een spandoek bij; Iedere dag BBBeter, bedoelen ze dan elke dag meer stank? Bij Jaap en Marianne in Wildervank werden we met koffie en tosties ontvangen. Gastvrij en heerlijk. Het laatste stukje naar Stad ging met de wind mee. Nog een maand en dan fietsen Luuk en ik ook langs de Rijn, op weg naar Venetië. Sjon is dan hopelijk al bijna in Istanbul.