Euskirchen

Van Effeld naar Euskirchen, 102 kilometer

Ik had het warm vandaag. Opnieuw. Er gingen weer veel bidons doorheen op de tocht langs de Rur. Een geweldig mooie route om tussen de Eiffel en het Ruhrgebied langs een idyllische rivier zonder drukte en verkeer naar de Rijn te rijden. Morgen komen we bij Remagen aan bij de Rijn. De gravelpaden langs de Rur zijn stoffig, maar je kunt lekker doorrijden en de dorpjes zijn allerleukst. Maar in Jülich was het minder leuk. In het centrum van het stadje werd ik klemgereden door een Hertha in een BMW. “Einbahnstrasse, Sie dürfen hier nicht Fahren!” beet de blondaise mij woedend toe. Zij had het bord niet gezien dat fietsers toestaat in beide richtingen te fietsen. Typisch, die onuitroeibare Duitse behoefte om anderen een lesje te leren. Ik viel door haar actie bijna om. Jammer. Ik had graag de zijspiegel van haar BMW meegenomen in mijn val. Ontbijt om zeven uur en dus waren we op tijd in Euskirchen, lekker douchen, de was gedaan en opgehangen voor het raam van het hotel.

Met Luuk heb ik het hier niet over gehad, maar wat ik me toch afvraag is: zou Sjon ons missen? Ik hem wel, en met mij enkele lezers en lezeressen van onze reisverhalen.

Ik mis bijvoorbeeld zijn fijnbesnaarde humor. Waar de grappen van Luuk en mij al snel platvloers worden en andere mensen kwetsen of zelfs wegzetten, is de humor van Sjon altijd op niveau. Sjon heeft steeds klasse en weet mensen middels een kwinkslag of een woordspeling immer in zijn of haar waarde te laten. Een smartelijk gemis, die correcte en opgewekte humorbeleving!

Iets anders: lezers vragen mij hoe het gaat met de muggenbeten. Uitstekend moet ik zeggen, de pillen helpen echt. En ik trek ‘s avonds ook wat langere broeken en shirtjes aan. Het aangekondigde onweer gaat vanavond niet door. Maar ik denk dat ik mijn nieuwe regenhoesjes de komende dagen nog wel nodig zal hebben.