Onderweg naar Vers

Van Coursavy naar Vers, 110 kilometer

Na twee rustdagen bij Hans gingen we weer op pad. Richting Cahors om daar in de buurt weer op de Rode Lijn te komen. De rustdagen hebben me goed gedaan, maar het sombere en regenachtige weer bepaald niet. De dag begon vandaag fris en een beetje mistig, maar al gauw brak de zon door. Hans bracht ons een kilometer of veertig op pad. We fietsten met z’n vieren in de zon. De tocht was schitterend, langs de Lot, langs kasteeltjes, kerkjes en schilderachtige dorpjes. En de meeste kilometers waren vlak. Heerlijk fietsen van Coursavy naar Vers.

Raar dat we over een aantal dagen met zijn tweeën zullen zijn. Sjon heeft gisteren bekend gemaakt dat hij bij de Pyreneeën zal stoppen en dan met de fietsbus terug zal keren. Jammer. Het was mooi geweest dit met z’n drieën af te maken. Het is niet anders. Sjon zal net als Mozes zijn; hij zal het Beloofde Land zien, maar het niet betreden. Hij zal het moeten doen met de aanblik van Spanje; het land binnengaan zullen alleen Luuk en ik doen.

Hij begint overigens qua uiterlijk ook steeds meer op Mozes te lijken. De haargroei rond het gelaat wordt op geen enkele manier ingeperkt en de woeste manen lijken per dag langer. Misschien groeien er binnenkort ook nog horentjes. Hoe dan ook, we gaan onze leidsman deerlijk missen!