Kerncentrales en zelftests

Een bijzondere dag. Om te beginnen zou het gaan regenen. En niet kinderachtig. Maar na zes druppen vanochtend in Meppen was het het vandaag schitterend weer. Heerlijk om te fietsen. Maar de route langs de Ems bleek verraderlijk veel langer dan gedacht. De oorspronkelijke gedachte 85 kilometer resulteerden uiteindelijk in 140 bezwete kilometers. Maar wat een mooi parcours. Door veld en bos, langs het water, over asfalt, over gravel, met telkens weer nieuwe vergezichten. En zo nu en dan roestig industrieel erfgoed midden in een bos. Fossielen uit een andere tijd, onmogelijk te doorgronden waar het ooit voor bedoeld was. Koffie en Kuchen in Lingen en daarna weer op pad. Maar bij de kerncentrale in Lingen is de weg versperd door een zeer langzaam rijdende, zeer lange goederentrein die beladen is met grijze staven. Plutonium voor de kernreactor? Nee, vermoedelijk staven omgesmolten ijzer die nu naar elders vervoerd worden. De trein rijdt naar rechts, stopt, rijdt naar links, stopt. Naar rechts, stopt. Na een kwartier maakt de trein een keus en rijdt weg, naar links. Ondertussen staat er een enorme kolonne van zestigplussers op vakantiefietsen voor de overweg. Bij de lunch bestuderen we de route nog maar een keer. Geregistreerd partner S. vertrouwt mijn optimistische berichten niet. Terecht! Münster ligt nog zeker dertig kilometer verder. Met Martje op kop gaat het tempo lekker omhoog. Maar de gravelwegen zijn recent natgeregend. Her en der baggeren we door de modder. De fietsen en tassen worden langzaam grijs.
Waar de Ems-route stopt, schakelt de reisgenoot zijn Mio in. Met stevige snelheid gaan we langs een autoweg naar Münster. En uiteindelijk na 55 kilometer meer als begroot, zijn we bij het hotel. De aanvankelijke vreugde maakt al snel plaats voor schrik. Martje is nog maar één keer geprikt en haar QR-code wordt niet geaccepteerd. Ook Sjon heeft een probleem, zijn huisarts heeft de tweede prik niet goed doorgegeven. Er zit niets anders op dan op zondagavond een officiële zelftest te laten doen. Martje en Sjon melden zich online aan en we gaan met spoed op de fiets naar de testlocatie. Bij een dancefestival…grafitty en glas, zware basdreunen en rommelige tenten. Maar de test is gelukkig negatief voor beiden; nu weer naar het hotel terug en onder de douche. Aan de haven smaakt het bier en eten meer dan goed. Onduidelijk hoe het verder moet met de vaccinaties van Sjon. Hij belt morgen met de huisarts. Martje gaat morgen naar Nederland terug, maar dat was gepland. Benieuwd hoe dit verder gaat…