Ellwangen

Gisteravond een enorm onweer met wind, bliksem en veel regen. We moesten het prieeltje hals over kop verlaten. We hadden onze twijfels over het ontbijt, maar dat was niet terecht. Toen we om half acht beneden kwamen had een aardige mevrouw een enorm ontbijtbuffet voor ons tweeën klaar gezet. Het regent nog een klein beetje.

De etappe van vandaag is de zwaarste van het eerste deel. Met alvast wat pittige klimmen. Na een kilometer of twintig moeten de regenjasjes aan, het regent net iets te hard. De weg voert langs de rivieren de Kocher en de Jagst. We zien regelmatig omgewaaide bomen, maar we kunnen er met kunst- en vliegwerk telkens nog net langs. Tot in een klim er ineens een groot hek staat met de Durchgang Verboten! Lebensgefahr! Reisgenoot S. verandert in een oogwenk van een bezwete fietser in een besluitvaardige koene sociaal democratisch leider. “Wat Verboten” bast hij, “we gaan gewoon.” We zeulen de fietsen om het bord en vervolgen onze weg. Tot een serie omgevallen bomen alles verspert. Kansloos. Terwijl we overleggen wat we zullen doen, springt er een boswachter te voorschijn. Krijgen we een boete? Hij lacht; “warte mal ich säge Ihnen frei” Hij pakt een motorzaag en tien minuten later kunnen we onze weg vervolgen.

De klimmen zijn serieus, onverhard 10%, verhard tot 14%. Even wennen!

Ellwangen is schitterend. Je merkt dat je meer naar zuiden begint te komen, de kerken zijn barokker, de huizen vrolijker geschilderd en de steden lijken zorgelozer.

Goethe overnachtte hier in november 1797, we zijn in goed gezelschap!